انگیزه‌های شغلی از دیدگاه کارکنان و مدیران بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی قزوین

چکیده زمینه : تفاهم و توافق مدیران و کارکنان در اهمیت و اولویت انواع مختلف انگیزاننده‎های شغلی، زمینه لازم را برای ایجاد هماهنگی بین اهداف سازمان وکارکنان فراهم می‎آورد. هدف : مطالعه به منظور تعیین اولویت‎های انگیزشی از نظر کارکنان و مدیران بیمارستان‎های آموزشی قزوین انجام شد. مواد و روش‎ها : در این مطالعه مقطعی 300 نفر از کل 1379 نفر کارکنان بیمارستان‎های آموزشی قزوین به صورت نمونه‎گیری چندمرحله‎ای و96 نفر از مدیران سطوح مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تعیین اولویت‎های انگیزشی از پرسش‎نامه لارنس‎لیندال با 10 عامل و برای ارزیابی رضایت شغلی از پرسش‎نامه‎ای با 10 سؤال استفاده شد. داده‎ها با بهره‎گیری از آمار استنباطی تحلیل شدند. یافته‎ها : از نظر کارکنان، عوامل “حقوق و مزایای کافی”، “شرایط مناسب برای کارکردن” و “امنیت شغلی” به ترتیب رتبه‎های اول تا سوم و عامل “احساس مشارکت و تعلق در انجام امور” در رتبه دهم قرار داشت. بر اساس حدس و پیش‎بینی مدیران از رتبه‎بندی انگیزاننده‎های شغلی کارکنان، عوامل “حقوق و مزایای کافی”، “امنیت شغلی” و “شرایط مناسب برای کارکردن” به ترتیب رتبه‎های اول تا سوم اهمیت قرار داشت. آزمون تی استودنت، در مقایسه اولویت‎بندی نظرات کارکنان و حدس و پیش‎بینی مدیران فقط در عامل “جالب بودن کار” تفاوت معنی‎دار نشان داد (008/0=p‌)‏‏‎‏, اما در سایر عوامل انگیزشی مورد مطالعه تفاوت معنی‎داری مشاهده نشد. در بررسی میزان رضایت شغلی کارکنان از شرایط فعلی کار خود، % 3/30 کارکنان ناراضی, %5/65 تا حدودی راضی و %2/4 راضی بودند. بین رتبه عامل “شرایط مناسب برای کارکردن” با شرایط محیط کار فعلی کارکنان و بین رتبه عامل “جالب بودن کار” و جالب بودن شغل فعلی کارکنان مورد مطالعه همبستگی منفی وجود داشت (05/0>p). بین رتبه عامل “حقوق و مزایای کافی” و حقوق و مزایای فعلی کارکنان همبستگی مثبت ضعیف دیده شد. نتیجه‎گیری : کارکنان مورد مطالعه درگیر اولین طبقه نیازها، یعنی نیازهای فیزیولوژیک و ایمنی در سلسله مراتب نیازهای مازلو بوده و مدیران آنان نیز کمابیش بر این واقف بودند.